smucić się

См. также в других словарях:

• smucić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} martwić się czymś, być smutnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Smucić się rozstaniem, z powodu kłopotów w pracy. Nie smuć się, wszystko się jakoś ułoży, zobaczysz! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• smucić — ndk VIa, smucićcę, smucićcisz, smuć, smucićcił, smucićcony «być przyczyną czyjegoś smutku, napełniać smutkiem; martwić, zasmucać» Smuci kogoś zła wiadomość, czyjeś zachowanie, czyjaś choroba. Smuci mnie, że tak się stało. smucić się «być smutnym …   Słownik języka polskiego

• pocieszać się – pocieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} znajdować pociechę, nabierać otuchy, przestawać się smucić, martwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocieszał się, że wkrótce zostanie uwolniony. Pocieszał się alkoholem. Szybko pocieszył się po śmierci żony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• martwić — ndk VIa, martwićwię, martwićwisz, martw, martwićwił «wyrządzać przykrość, powodować smutek, zmartwienie, zgryzotę, przysparzać trosk, kłopotów; trapić, nękać, niepokoić, smucić» Martwić kogoś swoim postępowaniem. Martwi mnie stan jego zdrowia.… …   Słownik języka polskiego

• boleć — I ndk VIIa, boli, bolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawiać ból, zmysłowe wrażenie cierpienia» Bolące kolano. Boląca noga. Boli kogoś gardło, głowa. Bolą kogoś nogi, oczy. 2. «sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić» Bolały ją… …   Słownik języka polskiego

• smucenie — ↨ smucenie się n I rzecz. od smucić (się) …   Słownik języka polskiego

• pożałować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, pożałowaćłuję, pożałowaćłuje, pożałowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} smucić się z jakiegoś powodu, czuć żal za kimś, za czymś lub że coś nie zostało w pełni, należycie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• weselić — ndk VIa, weselićlę, weselićlisz, weselićsel, weselićlił, weselićlony przestarz. «wywoływać w kimś radość; cieszyć, radować» Piękny widok weselił oczy. weselić się książk. «radować się, cieszyć się» Nie wiedział, czy ma się smucić, czy weselić …   Słownik języka polskiego

• poweseleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, poweselećeję, poweselećeje, poweselećlał, poweselećleli {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się radosnym, wesołym lub radośniejszym, weselszym niż poprzednio; przestać się smucić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybko poweselał na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• martwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, martwićwię, martwićwi {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że ktoś staje się smutny, wyrządzać przykrość, przysparzać trosk, kłopotów; niepokoić, smucić, trapić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Martwi mnie jego nieróbstwo.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień